Khalid sacked from PKR - and so???

Tan Sri Khalid Ibrahim apparently has been sacked from PKR - so he is now party less.

A MB does not have to be a party member  but he must be a state assemblyman, which Khalid is. And he must have the majority support of the members of the assembly.
If chooses to remain as MB, what happens now?

He is MB until there is a vote of no confidence in him by the state assembly, whereupon, the Sultan will be asked to appoint a new MB who has the "support and confidence of the Assembly". The Sultan must be so satisfied too.

What if PAS and UMNO supports Khalid while PKR and DAP oppose him - a very dicey situation where it may be difficult to be satisfied either way.

In the interest of certainty and considering the political situation and in the best interest of Selangorians, the Sultan may very well dissolve the Assembly paving the way for fresh elections.

Let's see how this plays out.

Whatever it is, PKR has lost its credibility to govern when it could not even handle a simple leadership issue within its own party.

Peace !

Perkembangan dalaman PKR membuat orang menilai PAS.

Saya agak terkejut juga apabila diberitahu bahawa beberapa orang menilai PAS ekoran perkembangan dalaman PKR yang signifikan ini. Perkara ini anih kerana mereka tidak lah begitu menilai PKR seperti mana mereka menilai PAS. Bukan kah perkembangan dalam PKR mengharuskan mereka menilai PKR?

Pendirian orang seperti ini ialah: mereka dahulu nya menyokong Pakatan Rakyat, termasuk PKR kerana mereka tidak gemar dengan pemerintahan kerajaan BN di bawah Tun Abdullah Badawi.  Mereka ini adalah diantara pengundi yang telah memberi sokongan besar kepada BN dalam tahun 2004 kerana terpanggil dengan imej “Mr Clean” Pak lah ketika itu. Namun, selepas itu, mereka mula khuathir dengan kelemahan pentadbiran Pak Lah dan sentiment benci kepada BN semakin meningkat sehingga mereka mengundi sesiapa sahaja yang bukan BN. Ini tidak bermakna mereka menyokong PKR kerana ia nya PKR. Mereka menyokong mana-mana parti Pakatan kerana ia nya bukan BN.

Ketika itu juga, beberapa individu daripada NGO turut serta sebagai calon pilihan raya PKR dimana mereka ini di lihat sebagai berupaya membawa angin reformasi dan akan kurang berpolitik. Pada masa yang sama, kebanyakkan pergerakkan sibil bersama Pakatan Rakyat. Begitu juga, ramai blogger-blogger menampakkan sentiment anti-BN. Kesemua factor-faktor ini lah yang membawa kepada mereka menyokong Pakatan Rakyat sehingga PR Berjaya menguasai 5 negeri. 

Dari sudut pandangan ini, maka jelas sekali bahawa bukan lah karisma “Pemimpin Agung” yang tidak pernah diuji dengan pertandingan yang menarik mereka untuk menggundi PKR.  Mereka sedar bahawa pemimpin Agung ini tidak pernah memberanikan diri untuk bertanding dan dilantik secara sah oleh penggundi. Walaupun tidak pernah bertanding, namun tiba-tiba, tanpa pengetahuan sesiapa, ianya dilantik sebagai ketua umum – satu jawatan yang anih dalam sisitem demokrasi. Mereka sedar bahawa parti yang tidak mengamalkan demokrasi dalam proses membuat keputusan dalaman parti berada ditahap kesangsian sebagai parti yang boleh memelihara demokrasi diperingkat nasional. Pendek-kata, mereka ini memberi peluang “probation” kepada PKR untuk membuktikan bahawa mereka boleh melepasi budaya “UMNO yang lama” memandangkan kebanyakkan pegawai atasan PKR adalah daripada acuan “UMNO lama”.

Mereka mengatakan bahawa UMNO Najib pun sudah amat berbeza dangan UMNO Pak Lah, namun PKR menampakkan cirri-ciri negatif yang selama ini disaspek sebagi wujud dan semakin terbukti ianya memang wujud.

Berdasarkan pemikiran sedemikian, krisis dalaman PKR tidak membawa mereka untuk menilai PKR. Krisis PKR hanya mengiyakan kecurigaan mereka terhadap parti PKR. Sebaliknya, PAS adalah parti yang telah wujud sekian lama dan perjuangannya agak jelas, walaupun pendekatan nya semakin berbeza sejak PR. Memang ramai yang menilai dan menganalisa PAS sejak ia bergabung dengan Pakatan Rakyat yang masih belum di daftar sebagai satu entiti sah di sisi undang-undang seperti BN. 

Kedah dan Kelantan dianggap sebagai Negeri dibawah pemerintahan PAS manakala Pulau Pinang dianggap sebagai Negeri dibawah pentadbiran DAP. Selangor dianggap dibawah PKR. Negeri-negeri lain dianggap sebagai dibawah pemerintahan Barisan Nasional. Ini lah kelainannya – negeri-negeri tidak dilihat sebagai dibawah pentadbiran Pakatan Rakyat tetapi dibawah parti politik tertentu. JIka ini merupakan persepsi umum, maka penggundi masih tidak yakin dengan apakah halatuju dan polisi sepakat Pakatan Rakyat – kalau ada.

Mengapa PAS dinilai? PAS dinilai oleh penganalisa penggundi kerana ia dakwa perjuangan nya berlandaskan Islam.  Penggundi bukan Melayu sudah tentu khuatir berkaitan dengan peranan mereka dan kebajikan mereka dibawah pentadbiran “Islam PAS” kerana konsep “Negara Islam” PAS sehingga hari ini masih kabur. Perkara yang jelas ialah “Negara Islam” PAS mengutamakan memperundangkan fahaman PAS terhadap apa yang dinamakan sebagai “hokum-hukum hudud”. Anih nya, penganalis Melayu dan Muslim yang mengambil Islam sebagai Addeen secara serius juga khuatir mengenai “Islam PAS” dan pendekatan nya dalam merealisasikan fahaman mereka.  Diantara sebab-sebab yang boleh diutarakan ialah:

1.      1.  Memandangkan PAS adalah parti politik adakah ia akan bersikap menindas terhadap khilafiah dalam ilmu serta kefahaman Islam? Adakah mereka yang mempunyai fahaman yang berbeza akan dihukum dengan undang-undang yang akan digubal?

2.  2. Haruskah penggundi memberi kuasa politik nasional kepada sebauh parti yang akan menggubal undang-undang yang akan memaksa setiap Muslim menuruti fahaman Islam mereka?

3.       3. Melihat kepada Negara-negera lain dimana parti politik yang beteraskan agama berkuasa, wujud pelbagai masalah antara penganut agama yang sama serta penindasan kerana fahaman berbeza di politikkan. Keganasan juga berleluasa kerana emosi agama.

4.       4. Selepas bergabung dengan PR, parti PAS telah mengambil tindakan-tindakan yang amat bercanggah dengan pendirian nya sebelum ini. Sebagai contoh, satu ketika dahulu pemimpin Agung dicerca dengan tidak adil tetapi hari ini mereka seperti anak kembar yang tidak boleh dipisah. Perkara sedemikian membuat penggundi bertanya samada PAS juga mampu mengorbankan prinsip nya demi kuasa politik.

5.       5. Walaupun PAS berpolitik atas landasan agama, namun, kemelayuan nya lebih tertera daripada “KeIslaman” nya. Ada beberapa pengundi Muslim yang saya temui bertanya: tidak adakah mana-mana Muslim bukan Melayu yang layak sebagai pemimpin atasan PAS? Pakaian-pakaian yang meniru budaya “Arab”, yang satu ketika dahulu mudah diterima sebagai melambangkan Islam, tidak lagi hari ini dikalangan mereka yang berpengetahuan.

6.      6. Kelantan sehingga hari ini tidak menampakkan sesuatu yang boleh dibanggakan di Malaysia atau di Asean walaupun didakwa sebagai serambi mekah di bawah pentadbiran “Islam”. Perkara seperti ini juga membuat mereka yang berpengetahuan kritis terhadap penterjemahan Islam PAS yang dilihat sebagai condong hanya kepada hukuman, hudud dan segala yang berbau Arab.

7.       7. Sejak merdeka sehingga kehari ini, tidak pernah pun ada satu kaji atau muktamar PAS yang membincangkan keharmonian undang-undang di Negara ini diantara sibil dan “syariah”. Sebaliknya PAS di lihat sebagai kurang idea selain daripada meniru apa-apa undang-undang yang di label sebagai “syariah” dinegara-negara lain. Apkah system lampu tarfik itu kurang Islamik kerana tidak dilabelkan Al-Nur Al-Trafik atau Akta Kontrak bukan Islamik?  Semua ini menakutkan bagi sebuah parti yang telah wujud lebih daripada 50 tahun!

PAS begitu pantas dalam mengeritik UMNO (memang sepatutnya bila berasas!), namun berdiam diri apabila perkara yang lebih teruk di amalkan oleh PKR.

Begitu banyak perkara yang telah berlaku dalam PKR. PKR kini seolah-olah berevolusi menampakkan dirinya yang sebenar dan apa yang tampak tidak lah begitu baik bagi Negara. Dalam suasana sedemikian juga nampaknya PAS lebih rela bermain politik daripada berkhidmat kepada Negara serta meneruskan pendidikan rakyat.

Pada saya, diantara parti-parti politik yang ada dinegara ini, selain UMNO, PAS merupakan parti yang mantap dari segi strukturnya. Maka, amat sedih sekali sekiranya PAS mahu mengorbankan segala usahanya sekian lama dengan permainan politik yang penggundi sendiri dapat lihat.

Ramai sahabat-sahabat saya dalam PAS. Diantara mereka ada yang benar-benar berjuang untuk rakyat dan berjuang berdasarkan prinsip-prinsip yang diajar oleh AL-Quran. Namun, seperti mana juga UMNO, dalam PAS pun ada juga terlalu banyak dinasour-dinasour dengan fahaman taqlid mereka yang tidak membenarkan penterjemahan lain dalam perjuangan. Ini akan memudaratkan PAS dalam usaha nya menjadi sebuah parti nasional. Selagi PAS tidak berani membenarkan penterjemahan selain fahaman dinasour mereka, selagi itu lah PAS akan tinggal sebagai parti peringkat negeri sahaja.

Salam !

Democracy in Parti Keadilan Rakyat’s Party Elections?

Undoubtedly, the move to allow 400,000 over PKR members to vote directly is indeed a very democratic move.  Does this translate to mean that the PKR members now will have the opportunity to make an informed choice of the most suitable candidate? What will the criteria be – loyalty to party or loyalty to party personalities? Capability or pure popularity? Once the results are out, the people will evaluate the quality of PKR.

One may ask: why even have democratic elections in a political party anyway? Arguably, political parties do not have to exercise democracy within the party if they so choose to.  They can just stage manage the whole process of electing leaders. Obviously, democracy is exercised in political parties for the following main reasons:

1)      1) To give an opportunity for ordinary members to determine the leadership of the party by exercising their vote. They get to choose who to lead.

2)      2) Secondly, the elected leaders can be held accountable by the party machinery. If you hold no official position, then you cannot be held accountable by the party.

3)      3) The President of the main leader of the political party can give a direction and set its policies which can then be debated by the party members.

The manner in which a party allocates political power to its leaders reflects their true attitude towards the principle of democracy and accountability.

PKR is a peculiar political party when it comes to the allocation of decision making of the party’s direction. Every other political party, be it UMNO, DAP, MCA, MIC or Pas, the main power vests in the President of the party. In PKR, the perception is: the power does not vest in its President, Datin Seri Wan Azizah. She is perceived as a puppet for her husband or a stakeholder until her husband clears his trial.  Someone please correct me if I am wrong on this.

Wan Azizah’s husband is perceived to be the main power behind the throne. Her husband has also been nominated to go for the President’s post but I understand he had declined. By default, Wan Azizah wins uncontested. In democratic language, he has refused to allow his acceptance within the party to be tested. In democratic language too, this means that he has missed the opportunity to get the mandate from PKR members to lead them. Hence, he is without mandate, in the democratic sense. Why choose this path when PKR appears to extol democracy?

Long, long time ago (despite my reservations), I used to see PKR as a potentially 1Malaysia kind of party that may bring reforms to the Nation. However, the manner in which the party elections are unfolding especially in the election of the top leaders becomes worrisome for a discerning Rakyat who is evaluating alternatives.

If a political party continues to innovate something called “defacto leader” with vast powers, imagine the same political party taking over the government. You may end up having a democratically elected Prime Ministress with powers held by a defacto leader!  This would be a logical conclusion the people are entitled to make based on current behavior of the political party.  Am I wrong here?

The other thing that people are watching keenly is the expected results of the race for the Deputy President’s post. I am made to understand the contestants are – the sure winner Azmin Ali the loyalist, the idealistic reformer but not so politically astute Zaid Ibrahim and lastly the Abim Mustapa Ayub. Many say this will be the end of Abim influence in the politics of this country.  Times have changed.

It will be a shocker for the Nation and I bet, many people will have a second look at PKR should zaid Ibrahim win.

Peace !